POMOC SPOŁECZNA
Do pomocy pieniężnej zalicza się:
- zasiłki:
- stały,
- okresowy,
- celowy, na przykład na żywość, leki, opał, odzież,
- specjalny celowy dla osób o dochodach wyższych niż przyjęte kryterium dochodowe, na przykład na leki,
- zasiłek i pożyczka na ekonomiczne usamodzielnienie,
- pomoc na usamodzielnienie oraz na kontynuowanie nauki,
- wynagrodzenie dla opiekuna za opiekę, które przyznał sąd.
POMOC SPOŁECZNA
Do pomocy niepieniężnej zalicza się:
- praca socjalna,
- składki na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne,
- sprawienie pogrzebu,
- poradnictwo specjalistyczne, na przykład psychologiczne, rodzinne,
- interwencja kryzysowa, na przykład natychmiastowa specjalistyczna pomoc psychologiczna, poradnictwo socjalne, schronienie i wsparcie w domach dla matek z małoletnimi dziećmi i kobiet w ciąży,
- schronienie,
- posiłek,
- niezbędne ubranie,
- usługi opiekuńcze w miejscu zamieszkania, w ośrodkach wsparcia oraz w rodzinnych domach pomocy, na przykład pomoc w zaspokajaniu codziennych potrzeb życiowych, opieka higieniczna,
- specjalistyczne usługi opiekuńcze w miejscu zamieszkania oraz w ośrodkach wsparcia, na przykład dostosowana do rodzaju schorzenia i niepełnosprawności pomoc w zaspokajaniu codziennych potrzeb życiowych,
- rodzinny dom pomocy,
- mieszkanie chronione,
- pobyt i usługi w domu pomocy społecznej.
POMOC SPOŁECZNA
Obowiązki osób i rodzin ubiegających się o pomoc społeczną
Celem pomocy społecznej nie jest trwałe wyręczanie beneficjenta w zaspokajaniu jego potrzeb bytowych, ale udzielania wsparcia po to, aby jak najszybciej był on w stanie samodzielnie zaspokajać swe potrzeby. Pomoc ma charakter przejściowy i zakłada wykształcenie odpowiednich postaw u osób z niej korzystających, w celu pokonania trudności życiowych. Osoby lub rodziny, korzystające z pomocy społecznej, zobowiązane są do współpracy z pracownikiem socjalnym w rozwiązywaniu swojej trudnej sytuacji życiowej. Nieuzasadniona odmowa podjęcia pracy przez osobę bezrobotną, marnotrawienie przyznanych świadczeń, ich celowe niszczenie, bądź też marnotrawienie własnych zasobów materialnych, a także ich nieracjonalne wykorzystywanie mogą stanowić podstawę do odmowy przyznania świadczeń z pomocy społecznej. Również nie wywiązywanie się z uzgodnień zawartych w kontrakcie socjalnym może spowodować ograniczenie lub odmowę przyznania świadczenia. Osoby i rodziny korzystające ze świadczeń z pomocy społecznej są obowiązane niezwłocznie poinformować organ, który przyznał świadczenie, o każdej zmianie w ich sytuacji osobistej, dochodowej i majątkowej, która wiąże się z podstawą do przyznania świadczeń. Świadome wprowadzenie w błąd pracownika socjalnego może spowodować zmianę decyzji na niekorzyść strony oraz naliczenie nienależnie pobranych świadczeń. Świadczenia nienależnie pobrane podlegają zwrotowi, niezależnie od dochodu rodziny.
